Systemy płytek
System płytek Karo
Obszar zastosowania
System płytek karo NedZink (raut) dla pokryć dachowych jest wyjątkowo reprezentatywny. System ten znajduje zastosowanie przy kryciu i okładzinowaniu dużych i małych powierzchni. Zwykle minimalne nachylenie dachu wynosi 25°, jeśli jednak szczytowy narożnik płytki karo jest lutowany, możliwe jest nachylenie dachu 18°
Standardowy system NedZink Płytki Karo składa się z jednakowych, kantowanych elementów blachy, które są ze sobą zazębiane – tzw. płytek karo lub raut. Najczęściej stosowaną formą rauty jest kwadrat, często także występują prostokąty albo forma rombu. Rautami można dobrze wykonać krycie i okładziny lekko wykrzywionych powierzchni. Pozahaczane ze sobą płytki tworzą mozaikę równo uformowanych powierzchni z pionowo i poziomo przebiegającymi przekątnymi.
Schematyczne przedstawienie systemu płytek Karo:
|
|
|
Dach Karo
Specyfikacja standardowych elementów
| Gotowy wymiar | Wymiar docięcia | Ilość/m² |
| 450 x 450 mm | 500 x 500 mm | ca. 5,6 |
| 280 x 280 mm | 330 x 330 mm | ca. 15,3 |
| 200 x 200 mm | 250 x 250 mm |
ca. 32 |
| Grubość materiału | 0,80 – 1,00 – 1,10 mm | |
Przy tych płytkach lutowany nie jest ani wierzchołek, ani sztywna haftra. Tabela obrazuje powiązania między grubością materiału, rozmiarem płytki, ilością haftrów oraz wysokością dachu.
| Wysokość dachu | Ilość haftrów na m2 |
Rozmiary płytek (raut) – wymiar docięcia
Grubość materiału* i ilość haftrów na płytkę |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
Standardowa rauta (płytka), romb, kąt wierzchołkowy 50° (Rys.3)  |
||
|
Gotowy wymiar Szerokość „b” |
Wymiar docięcia | Ilość/m² |
| 200 mm | 250 mm | 25,6 |
| 250 mm | 300 mm | 15,3 |
| 280 mm | 330 mm | 11,9 |
Na zapytanie dostarczane są płytki z lutowaną haftrą stałą (Rys. 2) i lutowanym kątem wierzchołkowym. Przy kącie pomiędzy 18° i 25°, kąt wierzchołkowy musi być lutowany. Płytki o innych wymiarach do ustalenia.
Standardowa pół-rauta, kwadratowa (Rys. 4) 
Rys. 4a przedstawia pół-rautę „dolną” (połączenie okapowe),
Rys. 4b pół-rauta „połączenie górne” (połączenie kalenicowe).
Wymiary i grubość materiału jak w całych rautach. Przy pół-płytce „górnej“ stosowana może być zarówno haftra przesuwna, jak również lutowana haftra.
Haftra przesuwna70 x 50 mm (Rys. 5)
Grubość materiału jak w płytkach. Haftra przesuwna funkcjonuje jako mocująca. Te haftry przesuwne mogą zostać samodzielnie wykonane przez blacharza.
Haftra lutowana
Szeroka na 50 mm. Długość ok. 100 mm, wymiar docięcia, zależnie od miejsca i przestrzeni umocowania na podkonstrukcji. Haftra może zostać wykonana samodzielnie przez blacharza i przylutowana do płytki.
Profile
Wymiar roboczy dolnego profilu wykończającego, profili łączących i innych podobnych zależą od miejscowych wymiarów. Mogą one zostać wykonane przez blacharza samodzielnie lub dostarczone precyzyjnie wykonane o długości 3m.
Konstrukcja nośna
Dach kryty płytką karo musi w całości być utrzymany przez deskowanie, złożone najlepiej z nieoheblowanych desek grubości 23 – 25 mm bez pióra i wpustu. Przy nachyleniu do 40° deski mogą być ułożone w przerwami aż do 10mm. Przy nachyleniu ponad 40° deski mogą leżeć od siebie nawet do 10cm. Pod każdym mocowaniem jednak musi znajdować się wystarczająca powierzchnia drewniana.
Wentylacja
Przy zaizolowanych dachach zapewniona musi być wentylowana szczelina powietrzna pomiędzy izolacją a deskowaniem nośnym.
Montaż
Następujący opis dotyczy montażu płytek z lutowanymi haftrami na wierzchołku i dwoma haftrami przesuwnymi na obu górnych stronach. Haftry umocowane zostają do deskowania gwoździami ze stali nierdzewnej lub stali ocynkowanej albo śrubami. Płytki Karo (rauty) mocowane są z dołu do góry.
UDolne połączenie lub połączenie okapowe
Wpierw montowany jest profil okapowy. (Haftry w tym celu muszą zostać wyznaczone linką.) W ten profil zahaczyć „na dole” należy pół-rauty i następnie kontynuować pełnymi płytkami (patrz Rys. 6).
Oznaczanie
Płytki Karo (rauty) są mocowane z małą tolerancją; konieczne jest oznaczanie by otrzymać równy wzór linii. Oznaczanie rozpoczyna się od środka powierzchni dachowej, trasując linie w odstępie co 3 płytki (rauty).
Połączenie górne, połączenie kalenicowe
Przy połączeniu kalenicowym szczególnie należy kończyć pół-płytkami. Gdyby było to niemożliwe, należy dociąć płytkę na wymiar i w górnej stronie wygiąć. Takie płytki częściowe lub połowiczne należy przytwierdzić do deskowania haftrą hakową lub haftrami lutowanymi. Następnie wykończyć górnym profilem wykończeniowym. Przykład obróbki kalenicowej pokazuje Rys. 8
Połączenie ścienne, patrz (Rys. 9)
Połączenie z wznoszącymi się częściami budynków wykazuje paralele z połączeniem kalenicowym.
Wykończenie wiatrownicy ściany szczytowej
Jedną metodą jest ładne czyste wykończenie, przy czym krawędź dachu zostaje lekko podniesiona za pomocą klina (patrz Rys. 10) Inną metodą jest wykończenie belką końcową lub listwą.
Boczne połączenie ściany z wznoszącymi się częściami budynków
Rys. 12
pokazuje połączenie przy pomocy taśmy cynkowej ze zwykłym falcem i z falcem dodatkowym. Wysokość przegięcia cynku do ściany musi wynosić co najmniej 10 cm.
Rys. 12 (b) pokazuje metodę z zabudowaną rynną.
Krokiew narożna
Zewnętrzny róg zakryć można na wiele sposobów (siehe Rys. 13).
Rys. 13a przedstawia metodę z płaską listwą, która sięga do wygiętego falcu płytek Karo.
Konstrukcja zabudowanej rynny przedstawiona jest na Rys. 13b, przy czym do krokwi przytwierdzona jest drewniana listwa. Ma to także miejsce na Rys. 13c oraz 13d. Na rys. 13c płytki (rauty) przegięte są od listwy drewnianej. Jest to łatwiejsze do wykonania gdy krokiew narożna jeszcze nie jest przytwierdzona. Rys. 13d przedstawia metodę taśmy cynkowej ze zwykłym falcem i z falcem dodatkowym.
Połączenie koszowe
Rynna jest opatrzona całościowym zwykłym falcem z falcem dodatkowym do zahaczenia płytek (patrz Rys. 11.
Przełamanie dachu
Przy przełamaniu dachu zastosowanie mają techniczne rozwiązania połączenia kalenicowego, wykończenia wiatrownicy, połączenia okapu oraz połączeń narożnych (patrz Rys. 14).
