System rąbka stojącego

Długości i szerokości szar (pasów)

System rąbka stojącego szczególnie nadaje się do okładzinowania elewacji, gdyż pasy wyginane lub profilowane maszynowo nie muszą być już formowane podczas montażu. Wyłącznie pionowe zewnętrzne wygięcie górnego rąbka w prawym kącie zostaje założone na falc dolny i dogięte. Przez to powstają bardzo nikłe napięcia materiałowe i otrzymuje się równą powierzchnię szar. Długości pasów nie powinny przekraczać maksymalnej długości wynoszącej 6,00 m.

Jeśli wymagana jest jednolita równa widoczna powierzchnia należy ograniczyć długość maksymalną do 3,00 m by zminimalizować falistość. Przy szerokości pasów okładzinowych teoretycznie można wykorzystać całe spektrum cięcia taśm aż do 670 mm. Jeśli oczekuje się dobrej równości i małej falistości, to szerokość pasów nie powinna przekraczać 500 mm. Jeśli stosowane będą taśmy standardowe to w grę wchodzi szerokość taśmy 500 mm z szerokością pasów ok. 430 mm.

Jeśli chodzi o równość materiału wyjściowego to lepsze są arkusze niż taśmy .

Grubość materiału

Najmniejsza stosowalna grubość materiału przy okładzinach fasadowych w technice rąbka stojącego wynosi 0,7 mm. Celem stworzenia równej, estetycznie ambitnej powierzchni pasów również w kontekście sił ruchu przy wydłużeniu termicznym, grubość materiału powinna zostać zwiększona do 0,8 mm, zależnie od wymiarów pasów oraz wysokości budynku. Jednakże przy zastosowaniu cienkich blach grubości takich jak tutaj stosowane, nie do uniknięcia jest niewielka nierówność powierzchni pasów.

 

Połączenia poprzeczne

Jako połączenie poprzeczne przy ciągłych lub przesuniętych stykach poprzecznych zastosowanie ma prosty rąbek poprzeczny. Wygięcia i przegięcia służą nie tylko zabezpieczeniu przeciw opadom, ale także stabilizacji poprzecznej przeciw wypukłościom. W wyjątkowych sytuacjach – np. nawiewania śniegu/opadów – polecane jest zastosowanie rąbka poprzecznego z dodatkowym wygięciem. Także na górnej krawędzi pasów (wiatrownica) należy dokonać wygięć.

 

Mocowanie

Mocowanie pasów realizuje się odpowiednio jak opisano dla systemów rąbka stojącego przy użyciu haftrów mocujących i przesuwnych.

 

Haftry mocujące

Dla przyjęcia ciężaru własnego przeciw obsuwaniu. Mocowanie haftrami przy okładzinach fasad realizuje się jedynie na górnej krawędzi w zakresie 1 – 2 m, gdyż inaczej ruchy rozszerzalnościowe byłyby ograniczone ku dołowi.

 

Haftry przesuwne

Cały obręb pod haftrami mocującymi zostaje umocowany haftrami przesuwnymi celem przejęcia ruchów rozszerzalnościowych. Dokładne wykonanie jest istotne do zminimalizowania powstania fal. Przy tym należy zwrócić uwagę na poprawną pozycję języka przesuwu haftrów podczas falcowania.

 

Wpływ warunków atmosferycznych

Okładziny fasadowe mogą być wykonywane z gołowalcowanego NedZink NATUREL. Jednakże należy uwzględnić, iż takie elementy fasadowe zależnie od strony świata w bardzo małym stopniu lub w ogóle nie są doświadczone wpływem wilgoci. W takim przypadku tworzenie się patyny na powierzchni cynku może trwać bardzo długo lub nierównomiernie. Gdy od samego początku oczekiwany jest jednorodny wygląd powierzchni, dobrym wyborem będzie zastosowanie NedZink NOVA.

 

Szczegóły wykonania

Specyficzne szczegóły wykonania dla okładziny fasadowej na rąbek stojący można zaczerpnąć z rozdziałów:

  • Rozpisanie / Katalog NedZink
  • Szczegóły